พ่อของฉันเสียชีวิตเมื่อฉันอายุ 13 ปี ดูเหมือนว่าหลังจากนั้นฉันก็ภูมิใจกับนามสกุลของตัวเองมาก 

ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูเหมือนว่านั่นคือทั้งหมดขายทะเบียนรถที่ฉันเหลือจากพ่อของฉัน นั่นคือชื่อของเขา

ฉันจำได้เมื่อได้รับใบขับขี่ สิ่งแรกที่ฉันทำคือขอป้ายทะเบียนส่วนบุคคลพร้อมนามสกุลของฉัน เมื่อฉันเห็นว่า Leftwich ว่างฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เมื่อป้ายทะเบียนมาในที่สุด ฉันก็แสดงไว้บนรถอย่างภาคภูมิใจ ฉันอยากให้ทุกคนเห็นชื่อของฉันบนป้ายทะเบียนรถของฉัน มันช่วยให้ฉันนึกถึงพ่อเสมอ

• แล้ววันที่น่าเศร้าก็มาถึง เมื่อฉันมาถึงจุดหนึ่งในชีวิตที่ความผิดพลาดเกิดขึ้นกับฉันและสำหรับความผิดพลาดเหล่านั้น ฉันทำประกันและป้ายทะเบียนส่วนบุคคลของฉันหาย ฉันจำได้ว่ารู้สึกอกหักเพราะสถานการณ์ที่ฉันอยู่ ฉันอยากจะได้ป้ายทะเบียนนั้นคืนมา แต่มันไม่ควรจะเป็น
• ไม่นานหลังจากที่ฉันทำมันหาย ฉันพบว่าสมาชิกในครอบครัวได้สมัครขายทะเบียนรถมอเตอร์ไซค์และได้รับมัน ในทางหนึ่งฉันรู้สึกเศร้าเพราะรู้สึกว่านั่นเป็นป้ายทะเบียนของฉัน อีกทางหนึ่งฉันรู้สึกโอเคเพราะอย่างน้อยก็อยู่ในครอบครัวและฉันรู้สึกราวกับว่าเมื่อฉันกลับมายืนขึ้นพวกเขาจะโอนรายการพิเศษนั้นกลับมาให้ฉัน แต่นั่นไม่ได้เกิดขึ้น ฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ให้ฉันมีสิ่งที่คิดว่าเป็นแผ่นป้ายทะเบียนของฉันกลับมา ที่พวกเขาลงโทษฉันสำหรับความผิดพลาดที่ฉันทำ? พวกเขาภูมิใจในชื่อนั้นอย่างฉันที่ไหน ฉันเดาว่าฉันจะไม่มีวันรู้คำตอบของคำถามนั้น

วันหนึ่งฉันอยู่ที่บ้านของสมาชิกในครอบครัวที่ได้รับป้ายทะเบียน

นี่คือหลายปีต่อมา ฉันมองขึ้นไปบนกำแพง ตรงนั้นมันห้อยอยู่บนตะปู ป้ายทะเบียนของฉัน ชื่อของฉัน ฉันสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้และได้รับแจ้งว่าของเดิมชำรุด มุมโก่งไปหมดแล้ว และได้ยื่นขออันใหม่ ฉันยืนดูมันและเดาว่าสีหน้าของฉันบอกพวกเขาว่าฉันรู้สึกอย่างไร พวกเขาพูดว่า “คุณต้องการป้ายทะเบียนเก่านั่นไหม”? ฉันรับมันทันทีและเริ่มจำได้ว่ามันมีความหมายกับฉันอย่างไรเมื่อได้รับมันครั้งแรก และภูมิใจแค่ไหนที่มีนามสกุลนั้นที่อยู่บนป้ายทะเบียนส่วนบุคคลนั้น

แม้ว่าฉันจะไม่สามารถแสดงป้ายทะเบียนนั้นบนรถของฉันได้อีกต่อไปแล้ว ในขณะขายทะเบียนรถ ขอนแก่นที่พวกเขายังคงใช้ป้ายนั้นอยู่ ฉันก็สามารถเก็บต้นฉบับไว้และมองดูในบางครั้งแล้วนึกย้อนว่ามันมีความหมายต่อฉันอย่างไร เป็นเวลาหลายปีที่มันติดอยู่ข้างที่นั่งของฉันในรถของฉัน และในบางครั้งฉันก็ดึงมันออกมาและคิดถึงชื่อของฉันและพ่อของฉัน